مجموعه کفش موزه ویکتوریا و آلبرت در لندن

اگر شما هم مانند من عاشق موزه گردی و کفش باشید، حتما تاکنون در این بخش با من همراه بوده اید. به سبب علاقه ام به کفش و کاوش در آثار تاریخی تاکنون موزه های کفش زیادی را بررسی کردیم. در ادامه به موزه کفش در مجموعه ویکتوریا و آلبرت در لندن می پردازم:

آشنایی با موزه ویکتوریا و آلبرت و مجموعه کفش آن در لندن

موزه ویکتوریا و آلبرت (به صورت مختصر V & A ) در لندن، انگلستان از برترین موزه‌های جهان است. به خاطر داشتن ذخائر غنی آثار هنری، بزرگ‌ترین موزهٔ جهان از نظر هنرهای تزئینی است. این موزه که مسکن دائمی مجموعهٔ بیش از ۴٫۵ میلیون اشیاء گوناگون است در سال ۱۸۵۲ تأسیس گردید و به نام ملکه ویکتوریا و پرنس آلبرت که در جوانی درگذشت نام‌گذاری شد. این موزه از نهادهای عمدهٔ فرهنگی است. قسمت های مختلف این موزه عبارتند از: موزهٔ تاریخ طبیعی، موزهٔ علوم و رویال آلبرت هال.
 موزهٔ ویکتوریا و آلبرت یک نهاد دولتی غیر دپارتمان است که با حمایت «وزارت فرهنگ، رسانه و ورزش» گردانیده می‌شود.
یکی از گنجینه های ارزشمند این مکان فرهنگی، مجموعه کفش آن است. در ادامه چند مورد از آثار جالب این مجموعه از دوران مختلف را با هم بررسی می کنیم:

کفش هایی با تزیین طلا

یک جفت کفش چرمی، مصری متعلق به حدود AD300-500؛ با تزیین تذهیب و گلدوزی. این کفش های زنانه چرمی کاملاً محافظت شده دارای قسمت جلویی بلندی هستند و در قسمت پاشنه با زبانه بلند به پایان می رسند. کفش ها ممکن است در اصل بنفش یا قرمز بوده و به طور گسترده ای با برگ طلا تزئین شده باشند. نقش چرمی، هشت دایره کوچکتر را در بر می گیرد که این ها بیشتر با ستاره های گلدوزی شده تزئین شده اند. این کفش ها با تکنیک معمول کفش سازی قبطی ساخته شده اند: تراشکاری. قبطی ها به طور واضح در میان اولین کسانی بودند که از این روش مونتاژ (“کار چرخانده شده”) استفاده می کرده اند. چرم قرمز رنگ کفش از شمال آفریقا است که به داشتن چرم برنزه ظریف شهرت دارد. کفش هایی با شکل مشابه با تزئینات برگ طلا با الگوهای مختلف در مجموعه V&A ، در درجات مختلف تخریب، وجود دارند.

کفش زنانه با سرپنجه نوک تیز

این جفت کفش زنانه از ابریشم در لندن ساخته شده است. کفش ها با سرپنجه نوک تیز و پاشنه متوسط با بند بسته می شده است. این سبک کفش در طول دهه 1780 به تدریج ساده تر شد، تغییری که با انقلاب فرانسه سرعت گرفت. نمادهای بارز ثروت، مانند سگک های افراطی و پاشنه بلند در کفش های قبلی، دیگر مناسب نبودند. به این دلیل کفش های زنانه فلت با سرپنجه نوک تیز رواج یافتند. کفشی ساده اما ظریف، با طیفی گسترده ای از چرم های رنگی زیبا ساخته شده اند.

کفش های ابریشمی با پاشنه منحنی

در واقع کفش های زنانه دهه های میانی قرن هجدهم با سرپنجه نوک تیز و پاشنه منحنی بود.
این جفت از ابریشم سبز ساخته شده و می توان آن را با سگک های نقره ای روی قسمت عمودی محکم کرد.
با مشاهده ی چنین ماده ظریف اما نازکی برای قسمت بالایی متوجه می شویم که این جفت فقط در داخل خانه پوشیده می شده است.
تا قرن نوزدهم، کفش ها به گونه ای نبودند که متناسب با پای راست یا چپ باشد و کف هر یک از این کفش ها به طور یکسان شکل گرفته است.
امیدوارم از این مقاله لذت برده باشبد.
لطفا برای خواندن دیگر مقالات موزه کفش روی آن کلیک کنید.