تاریخچه کفش: مد فصلی و مد خیابانی، قرون 19 و 20 میلادی

در ادامه درس تاریخچه کفش ، بعد از آشنایی با قدیمی ترین کفش های جهان، دو نمونه شوپین و پولین را شناختید.
سپس در قرون 17 و 18 کفشهایی با تزیینات گران قیمت و پاشنه قرمز ها را مشاهده نمودیم.
حال به مطالعه قرون 19 و 20 و اتفاقات و وضعیت مد و کفش در این دوره می پردازم:

دوره های طراحی مد سطح بالا و مد فصلی

قرن ۱۹ میلادی در نیمه دوم قرن، در میان رتبه های بالاتر از متوسط، توانگری شروع به گسترش کرد.
در جامعه سطح بالا مفهوم شکوه و عظمت در زندگی خودنمایی کرد.
بدین ترتیب طراحی مد سطح بالا متولد شد و مد شروع به دنبال کردن الگو های چرخشی فصلها کرد.
بهبود در شرایط پیاده روی و ایجاد خیابان های سنگفرش شده در شهرهای بزرگ‌تر به زنان اجازه داد تا دوباره با پاشنه بلند ها قدم بزنند.
ظواهر برای پاپوش مد روز عمیقاً تحت تاثیر پاریس بود-پایتخت فرهنگی جهان در آن زمان.
اینگونه بود که طراحی پاپوشهای معاصر، همراه با ظهور کفش های ورزشی به گونه ای که امروزه می‌شناسیم، شروع به شکل گیری کرد.

نوآوری و مد خیابانی در قرن بیستم

آغاز قرن بیستم میلادی منادی دو پیشرفت در صنعت کفش بود:
معرفی صنعتی سازی و قبول کفش های زیره لاستیکی.
این کفش های اسپورت بودند که توسط جوانان آمریکایی به عنوان مد روزمره پذیرفته شدند.
اما صنعت کفش در اروپا در نتیجه دو جنگ جهانی عقب نگه داشته شده بود.
چرا که بسیاری از دباغی ها و کارخانه های کفش در حین جنگ به کار گرفته شدند.
در مقابل نوآوری کفش برای زنان به کارگیری متریالهایی چون چوب و حصیر بود.

* کفش های اسپرت که در اوایل قرن ۲۰ قسمتی از پوشش روزانه شدند. این اسنیکرهای زیره لاستیکی دهه ۱۹۲۰ توسط فنلاند نمونه خوبی از این مورد هستند.

ظهور طراحان کفش با استعداد

دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ شاهده ظهور استعداد سالواتور فراگامو، نماد طرح کفش ایتالیایی بود.
فراگامو یک نوآور واقعی بود.
کسی که حق انحصاری بسیاری از ایده هایش را ثبت کرد.
گوه های بسیار اصیل اش به زودی توسط مفهوم مد کفش های لژدار دنبال شدند.
شانک فلزی قسمت داخلی ساختار کفش های امروزی یکی دیگر از ابداعات وی بودند.
همچنین وی یکی از اولین طراحانی بود که از جهان اطرافش الهام می‌گرفت،
شامل اکتشافات باستان شناسی، معماری و عصر هنر مدرن- آنچه در مفهوم معاصر طراحی‌کفش بنیادی شده است.

* کفش های لژدار سالواتور فراگامو در ۱۹۴۲ یک ابداع مهیج بود که در تمام دنیا پخش شد و امروز هم یکی از مشهورترین استایل ها است.

فراگامو و راجر ویویه از فرانسه، کفشی با یک پاشنه بلند، باریک و میخی پیشگام شدند که در دوره بعد از جنگ ساخته شد.
پاشنه‌های قبلی از چوب یا توده چرم ساخته می‌شدند.
اما پیشرفت های بعد از جنگ در تکنیک های ساخت فولاد، اجازه تولید گسترده انواع جدید پاشنه های بلند و باریک را با استفاده از فرآیندهای صنعتی می‌داد.
جهان پر از ابداعات و ایده‌هایی است که تنها منتظرند تا جایگاهشان را در صنایع مختلف پیدا کنند.
عرصه های جدید پژوهش مانند نانو تکنولوژی ما را به ایده‌های جدید رساند که قبلاً کاملاً آینده گرا به نظر می رسیدند.
این بسادگی طراحان را وامی‌دارد تا جایگاهی برایشان در آفرینش کفش بیابند.
درست مانند آنچه که فراگمو در روزگار خویش انجام داد.
با مطالعه دانش تاریخ طراحی کفش، طراحان امروز نباید از تجربه متریال ها و ایده های غیر عادی بترسند.

مد خیابانی

در نیمه دوم قرن افزایش سطح خیابانی به عنوان منبع الهام در طراحی مد دیده می شود.
یک سبک کفش معروف دهه ۱۹۶۰ بوت پاشنه کوتاه بود که همچنین به بوت های go-go معروف شد که توسط آندره گورژس به یک آیتم مد تجاری تبدیل شد.
سپس توسط دیگر خانه‌های مد کپی شد.

اوایل دهه ۱۹۷۰ آفرینشهای بسیاری دیده شد که کفش ها را به ارتفاعات جدیدی رساند.
گروه راک انگلیسی که سبک خیابانی جوانان آن زمان را تحت تاثیر قرار داد و این نشانی از بازگشت پاشنه ها برای مردان بود.
چند سال بعد نوبت جنبش جوانانه دیگری بود تا کاملاً همه چیز را در مد تغییر دهد.

تاثیر پانک بر مد

در سالهای ۱۹۷۶ تا ۷۷ پانک توسط صحنه های مد کشف شد.
اگر چه همه موافق افراطهای پر زرق و برق آنها نبودند، اما تاثیرش در جهان مد نفوذ کرد.
انتخاب کفش پانک مبارز و معتبر بود ظاهری کاملا بیان شده با بوت های دکتر مارتین.
کفش های امروزی هنوز ردپایی از این افسانه را نمایش می‌دهند و بوت های نظامی دکتر مارتین که بسیار مرتبط با ظاهر پانک هستند. 

مد در دهه ۱۹۸۰ با ارجاعات به فرهنگ خیابانی آغاز شد که ایده های رمانتیک جدید را شکل دادند.
یکی از مطرح‌ترین آن چکمه های پیکسی بودند، چکمه های کمی نوک تیز تا قوزک پا که توسط زنان و مردان پوشیده می شدند.
در این دهه همچنین فرهنگ کفشهای کتانی نیز شکل گرفت.

امیدوارم از این مقاله و تاریخچه کفش در قرون 19 و 20 میلادی که آغاز مد فصلی و مد خیابانی بوده لذت برده باشید.