راجر ویویر طراح کفش مکله ایزابت ، مشهور در قرن بیستم

در مقاله قبلی با پیر یانتورنی، طراح کفش اوایل قرن بیستم آشنا شدید.
در این مقاله قصد دارم یکی دیگر از این هنرمندان طراح کفش ملکه الیزابت را به شما معرفی کنم:

دوران تحصیل و آغاز به کار ویویر

راجر ویویر در سال 1907 متولد شد.
وی کفشهایی را خلق می كرد كه شبیه آثار هنری بودند.
در سال 1924، او تحصیلات مجسمه سازی خود را در دانشکده هنرهای زیبای پاریس آغاز و دو سال بعد آن را رها کرد.
سپس آموختن هنر کفش سازی  و کارآموزی را شروع نمود.
ویویر که مجذوب دنیای سالن های تئاتر و موسیقی شد، دکوراسیون صحنه ای را طراحی کرد.
در پشت صحنه، وی با جوزفین بیکر و میستینگت آشنا شد و برای آنها کفش هایی سفارشی ساخت.

ویویر با شروع کار خود در اواخر دهه 1920 ، برای بسیاری از تولید کنندگان برتر اروپا و ایالات متحده از جمله پینت،بیلی ،رین ،سالاماندر و دلمن کار کرد.
وی قبل از رسیدن به اوج شهرت، آثار خود را برای کریستین دیور از سال 1953 تا 1963 طراحی کرد.

“من همیشه علاقه مند به طراحی بوده ام. من طرح هایم را صدها بار مرور می کنم زیرا می خواهم مطمئن شوم که ایده ای که در ذهنم دارم، صحیح است و به آناتومی پا احترام می گذارد.”

راجر ویویر

راجر ویویر طراح کفش مبتکر

پس از موفقیت در ساخت و طراحی کفش های خود، در سال 1937 اولین بوتیکش را در غرفه رویال پاریس افتتاح کرد.
پاشنه زمینه تعالی کار او بود – او را پدر پاشنه نوک تیز می نامند که در سال 1954 راه اندازی شد.
سپس پاشنه گربه ای (موجی شکل) که مانیفست برچسب نام خود را از سال 1963 در نظر گرفت را ابداع نمود.
او یک صنعتگر ماهر و دارای مهارت واقعی برای زیبایی زنانه و استعدادی برای تبدیل کفش به آثار هنری مناسب کار مشترک با خانه های مشهور گلدوزی فرانسه بود.

طراحی کفش برای افراد مشهور

راجر ویویر اغلب به خاطر لباس پوشیدن لیستی از زنان استثنایی به خاطر می آید.
او نه تنها کفش هایی را طراحی کرد که ملکه الیزابت دوم در سال 1953 در روز تاج گذاری خود پوشیده بود،
همچنین برای بزرگترین شخصیت های دوران خود آثاری تحسین برانگیز ساخت:
دوشس ویندزور، شاهزاده ثریا، مارلن دیتریش، الیزابت تیلور، بریژیت باردوت و البته كاترین دنو در “Belle de Jour” ، فیلمی كه در آن پاشنه های نمادی با سگک نقره برای اولین بار ظاهر می شود.

ویژگی های آثار ویویر

ویویر بیشتر به خاطر شکل های ابتکاری کفش هایش و به ویژه پاشنه هایش مشهور است.
ظرافت و هماهنگی عالی در طراحی های وی کم نظیر است.
تا جایی که جزئیات گاه ظریف اما مبتکرانه و بسیار تصفیه شده به چشم می آید.
می توان گفت تصور او از کفش به عنوان جز لاینفک مد بوده است.