استفاده طراحان از تاریخ کفش : شوپین ها و پولین ها

در مقاله قبلی با سه نمونه از قدیمی ترین کفش های باقی مانده از هزاران سال پیش آشنا شدید. حال ببینیم مرور و آشنایی با تاریخچه کفش چگونه به ما کمک می کند. سپس دو مورد از افراط در مد مربوط، به دوران رنسانس از تاریخ کفش جهان را به شما معرفی می کنم: شوپین ها و پولین ها.

چگونگی استفاده طراحان از تاریخ کفش

اما چطور این شواهد از پاپوش های اولیه به طراحان امروزی کمک می کنند؟ مطالعه تاریخ پاپوش نه فقط پرارزش بلکه ضروری است. نکته مهم چگونگی تکامل تاریخ کفش، از ساخت آنها تا اهمیت فرهنگی شان است. به علاوه، مطالعه دانش و مهارت صنعتگران گذشته می تواند از شما طراح بهتری بسازد. 
در واقع، مدرن‌ترین پاپوش ها، به خاطر توسعه در گذشته، تجربه پوشیدن و تحقیق است که وجود دارند. همچنین استایل پاپوش های قدیمی می‌تواند برخی راه حل های شگفت انگیز در سطوح بسیار، مانند بستار و تزئینات پیشنهاد دهند.

* چکمه های پیشرو قرن ۱۸ (مربوط به اسب سواری) که برای محافظت پاهای پوشنده در حال اسب سواری طراحی شده اند- پاپوش تاریخی با یک طراحی مدرن.

*این کفش های پاشنه کوتاه نوک تیز مربوط به دهه ۱۹۷۰ است.
کفش ها به منظور محافظت پاهای پوشنده از خیابانهای کثیف آن زمان به یک پوشش کفش مجهز شده است.

* موزه ها منابع خوبی برای الهام هستند، اما در بیشتر آنها اجازه عکاسی وجود ندارد؛ بنابراین همیشه یک دفترچه همراه داشته باشید و مطالب را یادداشت نمایید.

* تزیینات روی این کفش از حکاکی های کلاه خود های فلزی مربوط به سال ۱۵۵۵ الهام گرفته شده است. 
پاپوش های قدیمی اغلب همان افراط را به نمایش می‌گذارند، که در بسیاری از طراحی های مدرن مشاهده می شود.

شوپین ها، از نیاز تا علاقه به ارتفاع

تنها کافیست نگاهی به یک مورد از قرن ۱۶ نگاهی بیاندازید تا متوجه شوید، زنان همیشه آرزو داشته اند بلند و مطمئن به نظر برسند. شوپین ها (chopine که چوپین هم تلفظ می شود)  کفش های مشهور در دربار ونیز بوده اند. آنها از ایده یک پوشش یا کفش های مرتفع سرچشمه گرفتند. به منظور اجتناب از کثیف شدن در هنگام راه رفتن در خیابانهای آلوده آن زمان طراحی شده اند. ( با ارتفاع بسیار، گاهی تا ۲۰ اینچ)

طولی نکشید که ثابت شد این کفش ها آنچنان هم کاربردی نیستند. چرا که پوشنده اغلب در هنگام راه رفتن نیاز به کمک داشت. گرایشات اخیر تقلیدی از شوپین ها هستند چراکه پاشنه ها و لژها دوباره به ارتفاعات گیج‌کننده می رسند.

پولین ها، افراط در طول کفش

بیانیه‌ ی نامتعارف دیگر از دوره رنسانس در تاریخ کفش جهان، کفش هایی به نام پولین (Pauline) مشهور در میان مردان بود. در این کفش ها که سر انگشتان برای دراز تر به نظر رسیدن، رنگ می شدند. این مد تا جایی پیش رفت که به خاطر طول دراز کفش، پوشنده واقعاً قادر به راه رفتن نبود، مگر اینکه انتهای آن به قوزک پا گره زده می‌شد. گاهی نوک های دراز با استخوان های نهنگ نگهداشته می شدند.

*در هویت مدرن امروزی، الهام از تاریخچه کفش می تواند در طراحی کفش های به کار رفته در فیلم ها باشد.